Уражанні дню (панядзелак, ліпень-21-2014)

Вітаю-вітаю!

Вырашыла я пачаць пісаць у сваім блогу пра ўражанні, якія дорыць мне дзень. Бываюць дні багатыя на ўражанні, бываюць ня вельмі. Але тое, што ў кожным дні ёсць штосьці, што здзіўляе і захапляе мяне, гэта праўда. Таму гэтым хачу падзяліцца :)
Уражанні падарыў мне панядзелак, 21 ліпеня...

Прыемная навіна - пачынаюць зацвітаць астры.

Мая раніца пачынаецца са шпацыру да птаства і агароду. Птаства было зацікаўлена толькі ў ежы, таму фатаздымкі не атрымаліся :) А вось кветкі прыемна парадавалі.

Але першае моцнае ўражанне я атрымала ад тэмпературы, якую за вакном паказваў тэрмометар а восьмай раніцы...

Я працерла адно вока, паказвае 40 градусаў С.
Я працерла другое вока, усё тое ж.
Я пайшла памыла твар, памыла вочы... Ну Вы здагадаліся, што тэмпература ўсё адно не змянілася :)

Першымі мяне сустрэлі лілеі.
Цыбуліна была куплена ў мінулым годзе, але Тор яе зламаў і яна не цвіла. Я ўжо думала, што нічога ня будзе з кветкі. А гэтым годам такая прыгажосць вырасла.

Прыгожая ружачка падаравала прыемны водар. Вельмі мне падабаюцца кветкі, якія маюць водар.

Вельмі духмяныя флёксы. Правы ніжні расце ў маім садку ўжо трэці год. А вось тры іншыя навасёлы, купіла ў мінулую нядзельку на мясцовым кірмашы. Пакуль ехала дахаты яны мяне сваімі водарамі дурманілі :)

Яшчэ адзін новы жыхар майго садку. Ня ведаю як называецца гэтая кветка, але вельмі прыгожая і высокая, а галоўнае - белая. Апошні час вельмі мне падабаецца белы колер: у посудзе, у кветках, у мэблі, у вопратцы. Карацей, белы і зялёны мае фаварыты, а яшчэ аднекуль узяўся ружовы :)

Нібы штучная гартэнзія ўразіла сваімі колерамі. Так прыемна разглядаць пялёсткі, чым я, сказаць па праўдзе, і займалася, седзячы ў птаства...

А вось тут была прыемная нечаканка, таму што пакуль я зразумела, што мае такі мяккі квяточны водар, прайшло шмат хвілін. А гэта была мацярдушка (Origanum L).

Нагаткоў нарасло ў гародзе, што добра, вельмі шмат. Буду сушыць на гарбату. Прама цэлыя жоўтыя аблокі. Цікава таксама тое, што гэтым годам я іх не сеяла, гэта яны самі з мінулага году насеяліся і вось радуюць мяне. 

Прыгожыя аксаміткі, на жаль, узышлі вельмі дрэнна. А аксаміткі, якія павінны былі быць крэмавага колеру, ўвогуле зацвілі жоўтым. Але прыгажосць і раскоша тых, што цвітуць, вельмі радуюць мяне.

А гэтая кветка - стаціца (Кермек). Я звычайна купляла гэтыя кветкі ў краме, мая вербачка была ўпрыгожана такімі кветкамі. Гэта cухацветы. І вось яны выраслі ў маім садку, што вельмі-вельмі прыемна. Сеяла праз расаду вясною.

Пятуніі, мой гонар :) Другі год сама вырошчваю гэтыя цудоўныя кветкі. Мінулым годам сеяла простую сумесь колераў. Яны яшчэ і самі насеяліся, і цвітуць гэтым годам. І мелі вельмі моцны і прыемны салодкі водар. Гэтым годам вырашыла сеяць штосьці больш разнастайнае, але гэта аказалася больш складаным, таму што насення ў пакунках было па 5 шт, і яны ня вельмі добра ўзышлі, а затым і тое, што ўзышло, сапсавалася. Таму захаваліся толькі жоўтыя і чырвоныя пятуніі. Ну  і сумесь колераў (белы, ружовы, фіялетавы), таксама прыгожых і духмяных.

Напэўна, галоўнай прычынай, чаму я вырашыла пісаць пра ўражанні, стаў гэты французскі торт з грушамі. Проста ён быў такім смачным, ну вельмі-вельмі смачным, што знік вельмі-вельмі хутка... Застаўся толькі адзін фотаздымак і прыемны пах мігдалаў і печаных груш. А як пісаць тады аповед пра пірог?! Вось так і прыйшла ідэя пра ўражанні :)
І як сказаў муж, настрой быў дрэнны пасля цяжкага працоўнага дню, а тут такія водары і смакі... Што сказаць, праца ў мяне такая, ствараць добры настрой... 

А дзякаваць за рэцэпт трэба адной з гэтых кніг Ірыны Чадзеевай:)
Ейныя кнігі вельмі класныя, столькі прыгожых фотаздымкаў, добрых рэцэптаў. Ірына, дзякую за прыгажосць і смакату :)

Спадзяюся, што і ў Вас настрой стварыўся сонечны і квяточны!

Цудоўнага дню :)