Падушачкі з вышыўкай

За вакном снег, так прыгожа ляцяць сняжынкі, нібы танцуюць. А я сяджу і любуюся такім хараством прыроды. Ну і Рысёк тут, без яго ніяк. Сочыць за Торам. Такі кот цікаўны. Усё разумее, як чалавек. Муж дзівіцца, што кот нават мне адказвае, калі я што-небудзь у яго пытаю. Выхаванне!

Рысёк паўсюль ідзе за мной, усё правярае, усё кантралюе. Нават калі я шыю, ён тутачкі :)

Вось так мы з ім разам і сшылі падушачкі.

Спачатку мы вышывалі на льне матывы. Слімачок – дызайн MTSA, а ружачка трапіла да мяне з сеціва. Нават ня ведаю, хто яе аўтар.

 

Вось чаму я ў зімку хачу вясны, а вясной – лета, а летам – зімы?! Вось толькі восені не люблю, так добра, што яна ўжо скончылася. Зіма-зіма...

Хутка святы, ужо пара думаць пра падарункі, святочныя стравы і ўпрыгожванні для хаты. А Вы ўжо думаеце?

Святочных думак!

Ідэя падарункаў родным і сябрам на Каляды

 Ужо на парозе снежань, а гэта значыць, што ўжо вельмі хутка мы будзем віншаць і дарыць падарункі сваім каханым, родным, сябрам на адныя з галоўнейшых святаў году – Новы год і Каляды. Канешне, хочацца, каб падарунак быў карысным, пасаваў чалавеку, якому дорыцца. І цяжкая праблема знайсці той падарунак, які неабходны, бо вельмі часта ў чалавека ўсё ёсць, што ён хоча.

Таму сёння хачу прапанаваць адну ідэю, якая, магчыма, дапаможа вырашыць праблему з падарункам. Гэта падушка з фотаздымкамі родных людзей, нейкай мары, нейкага пажадання. Адным словам, падушка з тым малюнкам, які хочацца і падабаецца.

Друкуецца малюнак на спецыяльнай тканіне (100% бавоўна), што дазваляе значна павялічыць час яе выкарыстання. Яе можна сціраць у пральнай машыне, можна карыстацца прасам, яна вельмі добра трымае колер.

Фактура тканіны розная, ёсць стрэйчавая, джынс, канва, шоўк, тканіна, якую можна прыклеіць прасам. Я пісала пра яе ў адным з ранейшых артыкулаў. ТУТ.

Калі не хочацца падушкі, можна сшыць торбу. Тут таксама асноўную ролю грае фантазія. Можна надрукаваць усё, што толькі можна захацець.

Калі і торба не падыходзіць, то можна забатрачыцца і сшыць коўдру, дзе выкарыстаць фотаздымкі ўсяго сямейства, каб і ўспаміны сагравалі.

Можна сшыць мяккія цацкі на елку з фотаздымкамі родных, падвесачкі, якімі можна ўпрыгожыць дом, або так пазначыць адрасата падарунка пад елкай.

Ідэй мора, галоўнае натхненне і жаданне!

А тут яшчэ некалькі фотаздымкаў :) Аўтараў фотаздымкаў, якія выкарыстаны на торбе і падушцы, на жаль, ня ведаю, таму прашу выбачэння, што не пазначыла іх.

Цёплага вечара!

Каталог нітак вязаць King Cole

Сёння хачу расказаць пра каталог нітачак. Такі просты каталог атрымаўся, handmadeёсць handmade. Ён дазваляе ў рэальнасці ўбачыць колер, таўшчыню ніткі. Мне самой ім зручна карыстацца, калі выбіраю, што звязаць з часопіса. Адразу напісана склад ніткі, даўжыня, вага.

Атрымаць такі каталог можна дарма. Адзінае, што трэба, гэта зарэгістравацца на сайце і пакласці сабе ў кошык гэты каталог. Тут. І ён ня проста паедзе да Вас, ён паімчыцца!

Калі ласка!

Адзін хуткі сняданак “Садавіна пад крышачкай”

Канешне, у арыгінале гэтая страва называлася “Сливы под тестом», знайшла я яе ў кнізе Юліі Высоцкай “Быстрые завтраки”. Але атрымаўся не сняданак, а смачны дэсэрт да вячэрняй гарбаты.

         Рэцэпт крышачку змяніла, таму што сліваў няма, а вось грушаў і яблыкаў поўна, ды такіх духмяных, такіх сапраўдных, не з крамы і не з кірмаша, а з сапраўднага садку. Яны так і просяцца, каб іх з’елі або што-небудзь прыгатавалі цёплае, смачнае, з водарам цынамона.

Што спратрэбіцца (на 2 порцыі):

• -         2 грушы
• -         2 яблыкі
• -         100 г мукі + 2-3 ст.л. геркулесу (аўсяныя шматкі – выдаў слоўнік.org:)
• -         100 г халоднага сметанковага масла
• -         40-50 г карычневага цукру (можна менш, атрымалася вельмі салодкім, бо грушы і яблыкі ў мяне салодкія). Я выкарыстоўвала два віды цукру: 30 г - адзін карычневы з трыснёгу, 10 г - другі амаль чорны. Таксама з трыснёгу, але ён мае пах патакі, выпадкова купіла ў Вільні. Цікавы такі цукар.
• -         Пару гарошынак марской солі
• -         1 ч.л. цынамону ( карыца)
• -         1 ч.л. ванільнай цукровай пудры (рабіла сама са стручка ванілі, мае такі моцны водар, такі мяккі, адразу адчуваеш свята)
• -         2 ч.л. малінавага сіропу
• -         Пару стружак мускатнага гарэху

1. Я выкарыстоўвала дзве маленькія формы. Змазала іх сметанковым маслам. Духоўку папярэдне разагрэла да 180°.

2. З груш і яблыкаў выразала сарцавінкі, зрэзала скуркі, нарэзала іх на невялікія кавалачкі. Выклала ў адну форму грушы, у другую – яблыкі. Пасыпала цынамонам, ваніллю, мускатным гарэхам, абліла малінавым сіропам.

3. Цеста. Змяшала ў асобнай місцы муку, цукар і соль. Халоднае сметанковае масла нарэзала кавалачкамі, змяшала з мукой і расцерла рукамі. Атрымаліся мелкія крошачкі. Мне падалося, што на такую колькасць сметанковага масла замала мукі, пагэтаму, адступіўшы ад арыгінальнага рэцэпту, дадала геркулес. Забягаючы наперад, скажу, атрымалася проста шыкоўна!

4. Выпякала 30 хвілін пры 180°, а апошнія 5 хвілін – пры 200°.

Атрымалася вельмі-вельмі смачна, лёгка, з моцным водарам. Напэўна, гэты водар я бы назвала водарам дзяцінства. Мая мама заўжды пякла булкі з цынамонам у печы, атрымоўваліся такія смачныя вялізныя булішчы (магчыма, гэта я была маленькай проста).

Садавіна дала смачны сок пад крышачкай з цеста, а геркулес даў цесту эфект “хрумсцення”. Атрымалася тыпу гранолы, але больш мякка і сочна.

Зручна ў гэтай страве тое, што можна выкарыстоўваць усякія ягады, усякую садавіну. Усё адно атрымаецца хутка і смачна.

Смачна есці!

Тое, што саграе ў халодныя вечары

Я вельмі люблю чытаць кнігі! Ня мае значэння для мяне аўтар, мова, год выдання. Галоўнае, каб кніга была цікавая, давала нейкія веды, сагравала сэрца і душу, напаўняла сэнсам, і нібы зараджала батарэйкі.

Вось такой кнігай лістапада стала кніга Рэя Брэдберы “Віно з дзьмухаўцоў” ("Dandelion Wine" Ray Bradbury).

Кніга вельмі цікавая, яна дае ўзгадаць дзяцінства (добра, што яно было не так даўно ў мяне), яна дапамагае захаваць і шанаваць традыцыі сям’і, пра якія я, на жаль, ужо пачынала забывацца. Кніга дазваляе адкрыць “другое дыханне” жыцця, якое ў такую халодную дажджлівую восень ўжо пачынае чмурэць, пакрывацца павуціннем.

А тут ты нібы сам п’еш цудоўнае віно з летніх дзьмухаўцоў, і гэты цудоўны нектар саграе, зараджае аптымізмам, радасцю. Дазваляе ўбачыць, што шчасце тут, яно нікуды не сыходзіла, на яго проста забыліся, і яно пакрылася пылам…

Ня буду шмат гаварыць, адчуйце самі. Дастаткова толькі прачытаць. І зноў будзе пачуццё, што я жывы, я тут і цяпер, і трэба кожную хвіліну, кожнае імгненне цаніць, запомніць, запісаць, сфатаграфаваць, прыгатаваць, калі хочацца, каб потым, калі ізноў пачынаеш чмурэць, яно дало ўзгадаць, што я жывы, я тут і цяпер, я не проста існую, я ёсць, I am :)

Пагледзець, пра што кніга, можна ў вікіпедыі тут.

Стакгольм, або швецкая восень

Пару дзён таму мы з мужам вярнуліся са Стакгольму, сталіца Швецыі. Уражанняў мора! Але крышачку пахварэлі, ня той настрой на апавяданне. Таму прапаноўваю Вам сёння толькі фотаздымкі. Праз некалькі дзён абяцаю напісаць падрабязны артыкул :)

Цудоўных выходных:) Не хварэйце:)

Хлеб - усяму галава або вялікае адкрыццё

Я думаю, што ў кожнай хаце ні адно ўжыванне ежы не абыходзіцца без галоўнага дзеяча - хлеба. Але, на жаль, у крамах цяпер вельмі-вельмі цяжка знайсці смачны хлеб без розных штучных даданняў.
Я прапаноўваю Вам звярнуць увагу на вельмі добрую кнігу:) Гэта не рэклама, а простая парада. Таму што якасную інфармацыю вельмі цяжка знайсці. А я выпадкова яе знайшла:) Вось, калі ласка:)

 Фоткі зцягнула з сецівы, не было часу сфоткаць сваю кнігу.
Кнігу багатая на карысную інфармацыю пра рознае печыва, цеста, хлеб на заквасцы. Вельмі якасныя фотаздымкі. Ды і сама кніга вялікая і тоўстая:)
Наконт закваскі для хлеба: вельмі падрабязна апісана. Я ўжо год пяку хлеб у хаце толькі на заквасцы. Рэцэпт майго хлеба я знайшла таксама ў сеціве. Але ён амаль не адрозневаецца. Хлеб атрымоўваецца "наздраваты" (як на дражджах), духмяны. Вельмі смачны. Пасля яго хлеб з крамы не купляем увогуле:)
А які водар стаіць у хаце, калі пячэцца хлеб:) Мммм, смаката!
З гэтай кнігі я пякла пірог з грушамі і малінай. Атрымалася смачна, толькі ўпрыгожыла пірог на свой лад:)

 А вось спасылка на саму пякарню, яна месціцца ў Аўстраліі. Тут

Смачна есці:)

Беларускія аладкі або american pancakes

Вітаю:)

Сёння я з цікавым артыкул. Мяне даўно турбуе пытанне беларускай кухні, калі так можна сказаць.
Сутнасць вось у чым: знаходзячыся ў Беларусі і гатуючы з тых прадуктаў, якія растуць у дадзенай мясцовасці, мы гатуем розныя стравы. Ці можна назваць гэты накірунах кухні - беларсукай кухняй? Мне здаецца, і я абедзьвума рукамі "ЗА", што так і ёсць. Гэта беларуская кухня, і мне падабаецца так яе называць.
Ну як, скажыце, калі ласка, назваць боршч, які прыгатаваны з беларускіх бульбы, капусты, буракоў, цыбулі, морквы. Нават курыца вырасла ў Беларусі:) Не іначай, як беларускі боршч:)
Вось так і аладкі. Усё пачалося з таго, што на прасторах сецівы вельмі папулярнымі сталі аладкі, якія мелі гучную назву american pancakes. Шмат прыгожых фотаздымкаў, варыянтаў смакаў з рознымі варэннямі, джэмамі, свежымі ягадкамі:)
Як тут устоіш, каб не пакаштаваць:) Але самае цікавае, што мая бабуля, калі я летнія вакацыі праводзіла ў яе, заўжды частавала мяне аладкамі, якія пекла на сухой патэльні ў печы. А потым або пасыпала цукрам, або палівала варэннем:)

Пагэтаму для мяне гэта не american pancakes, а беларускія аладкі:) Толькі вось як іх выкладаюць на талерцы мне вельмі падабаецца:) Прыгожа і вельмі смачна выглядае:)

Ну і некалькі фотаздымкаў "як гэта было:)

Смачна есці:) І цудоўных выходных:)

Тканіна, на якой можна друкаваць

Вітаю шаноўнае спадарства:)
Я прапала так надоўга ў пошуках ежы:) Або лепш сказаць у яе загатоўцы: варэнні, саленні. А потым Дні Народзін, замовы. І вось пакуль гэта ўсё яшчэ не скончылася...
Рэчы, якія былі зроблены і не сфотканы па-трошкі прадаюцца, большасці няма чаго і фоткаць.
Але вось з'явілася адна цікавая рэч у нашай краме, якую я не магу не паказаць тут.
І час знайшла, усё пачакае:)
Гэта цудоўная тканінка, на якой можна друкаваць у хаце звычайнай струменнай друкаркай. Пра яе я пісала, калі пісала пра падушачкі. Тут.
Пару слоў пра тканіну:

 Тут бачная плёначка, на якой трымаецца тканіна. Гэтую плёначку перад выкарыстаннем трэба зняць.

Тканіна, на якой можна друкаваць звычайнай струменнай друкаркай! Усё, што жадаеце - малюнкі, фоткі або тэкст!

- 100% бавоўна;

- мяккая;

- не губляе колеру;

- сьветаўстойлівая;

- можна мыць і чысьціць;

- можна прышываць (усе тыпы) або прыклейваць прасам (тып CJ 66/2000).

Ня трэба асобага абсталяваньня, чарнілаў або праграмы - проста друкуйце ўсё, што жадаеце! Сваю фотку, узор, дызайн, надпіс - абмежаваньняў няма. Ідэальна для творчасьці і асабістых арыгінальных ідэяў!

Вось некалькі прыкладаў выкарыстання тканіны:

Асабіста я вельмі задаволеная, што ёсць такая тканіна. Яна дазваляе ствараць цудоўныя рэчы, не чакаючы паштовых адпраўленняў з тканінамі, ярлычкамі. Мне вельмі зручна было проста раздрукаваць свае фірмовыя ярлычкі і прышываць іх да рэчаў, выбіраючы колеры, якія трэба.

Тое ж самае і з малюнкамі, друкую цікавы малюнак і вось добрая торба гатовая:) Прасцей не прыдумаеш.

Пры мыцці тканіна не ліняе, малюнак трымаецца добра. Пакуль  не спрабавала выкарыстоўваць тканіну, якую можна прыклеіць прасам. Мне неяк прасцей было шыць. Але ў планах ёсць ідэі, так што хутка напішу і пра іх.

Падрабязней пагледзець можна ТУТ.

Поспехаў і цудоўных выходных:)