Восенню мы былі ў гэтым парку, Frogner. Ружы былі абрэзанымі і столькі многа іх там было. Мара мая была схадзіць туды, калі яны зацвітуць. І як добра, што мары спаўняюцца. Абнюхалі кожны куст :)
Я ўжо і забылася, як гэта прыемна вырошчваць кветкі, нюхаць, кранаць...
Гэтым годам балькон пусты. Ні воднага гаршчку, ні воднай кветкі ў хаце... Час ад часу з’яўляецца пятрушка ці базілік, але хутка мы гэта з’ядаем... Ці гэта ўсё яшчэ я? Ці ўжо я ня ведаю хто і што гэты чалавек хоча ў гэтым жыцці... Трэба болей спаць. Трэба болей адпачываць. Трэба вярнуць сабе сябе...
No comments:
Post a Comment