Вырашыла не шкадаваць сябе, што часу няма на блог, а знайсці час :)
Простыя дні кастрычніка, яблычны пірагі, працоўныя круасаны, музей Парадокс у Осла, падарункі, краявіды, прахожкі... Як я радуюся прахожкам, чатыры гады трэба было чакаць, каб узяць гэтага малога чалавека за руку і проста ісці, проста гуляць і гаварыць пра мільёны чаму.... Гэта таго каштавала, каб чакаць :)
Ужо выходжу з аўтобуса, цудоўнага дню, прыгожай восені!
No comments:
Post a Comment