Вітаю!
Як здорава на вёсцы (гэта вярнуўся мой звычайны настрой :)!
Можна выйсці ў гарод і знайсці штосьці або прыгожае, або тое, што можна з'есці. Цудоўна!
Вось і сёння раніцай, блукаючы па сваіх градах, заўважыла, што паднялася морквачка, адну выцягнула, другую, трэцюю... наццатую...
І такі водар... Добра, што своечасова спынілася, а то ад такога мая, і так невялікая, града стала бы зусім ніякай :)
Памятаю ў дзяцінстве мама прарывала моркву, і агромісты венік аддаваўся нам, дзецям, на ежу. Канешне, морква, была тонкая, але яе было шмат. Прамыем пад вадой, і цярэбім, адное лісце застаецца. Такой смачнай морквы нідзе не купіш, паўсюль нейкая незразумелая, як учарашнія суніцы.
А вось свая морква - гэта ўспамін дзяцінства, гэта водар адтуль...
Прыемна...
Прыемных успамінаў і смачных вітамін :)
No comments:
Post a Comment