Вітаю!
Сёння такое цудоўнае надвор'е, такі добры настрой, па пакоі лятае пах рознага печыва, хутка вялікае Свята - Вялікдзень, а гэта значыць сустрэчы, кулічы са смачнай гарбатай, фарбаваныя яйкі...
Ад адных думак пра тое, што ўсё гэта так хутка, настрой і падымаецца. А таму такі настрой патрабуе і прыгожага і смачнага сняданка. І вось учора, выпякаючы кексы і рулеты да Свята, вырашыла я, што Свята павінна быць кожны дзень, Свята павінна быць у душы ў незалежнасці ад даты на календары.
І нарадзіўся ён - хлеб, пра які можна толькі прачытаць у інтэрнэце або ў кнізе, таму што спрабаваць купіць яго ў нашых крамах (крамах, дзе жыву я) - фантастыка 3000 гаду. Пекчы яго неяк не ўласціва для мяне... было :)
Назва незвычайная - брыёш, une brioche.
На першы погляд мне здавалася, што гэта ну проста нейкая булка, пекчы такое не цікава. Але патрапіў рэцэпт на вочы ў кнізе "Вуліца свежага хлеба", за што асобны дзякуй Насці, яна ўмее знаходзіць усё такое цікавае і незвычайнае :)
І там так прыгожа напісана пра гэты хлеб, што проста пачынаеш адчуваць пах...
Вось пару слоў, кніга ў мяне толькі на расейскай мове, таму ўжо як ёсць:
"...Это роскошный хлеб. Или может быть, это кекс? Возможно лучше всего описать это изделие как дрожжевой кекс... В любом случае вам нужно испечь его хотя бы раз в жизни... Лучше всего есть его, нарезая толстыми ломтями и обжаривая в тостере. Или можно уложить сверху ломтики фруктов и мороженое или заварной крем, и получится красивый десерт..."
Аўтары раяць есці такі хлеб на сняданак з джэмам і сырам рыкотай, або падаваць такі хлеб са смажанымі грыбамі і пашцетам (апошні варыянт пакаштуем на Вялікдзень).
Мы гэты хлеб елі на сняданак з тварожным сырам і свежыімі суніцамі...
Сёння такое цудоўнае надвор'е, такі добры настрой, па пакоі лятае пах рознага печыва, хутка вялікае Свята - Вялікдзень, а гэта значыць сустрэчы, кулічы са смачнай гарбатай, фарбаваныя яйкі...
Ад адных думак пра тое, што ўсё гэта так хутка, настрой і падымаецца. А таму такі настрой патрабуе і прыгожага і смачнага сняданка. І вось учора, выпякаючы кексы і рулеты да Свята, вырашыла я, што Свята павінна быць кожны дзень, Свята павінна быць у душы ў незалежнасці ад даты на календары.
І нарадзіўся ён - хлеб, пра які можна толькі прачытаць у інтэрнэце або ў кнізе, таму што спрабаваць купіць яго ў нашых крамах (крамах, дзе жыву я) - фантастыка 3000 гаду. Пекчы яго неяк не ўласціва для мяне... было :)
Назва незвычайная - брыёш, une brioche.
На першы погляд мне здавалася, што гэта ну проста нейкая булка, пекчы такое не цікава. Але патрапіў рэцэпт на вочы ў кнізе "Вуліца свежага хлеба", за што асобны дзякуй Насці, яна ўмее знаходзіць усё такое цікавае і незвычайнае :)
І там так прыгожа напісана пра гэты хлеб, што проста пачынаеш адчуваць пах...
Вось пару слоў, кніга ў мяне толькі на расейскай мове, таму ўжо як ёсць:
"...Это роскошный хлеб. Или может быть, это кекс? Возможно лучше всего описать это изделие как дрожжевой кекс... В любом случае вам нужно испечь его хотя бы раз в жизни... Лучше всего есть его, нарезая толстыми ломтями и обжаривая в тостере. Или можно уложить сверху ломтики фруктов и мороженое или заварной крем, и получится красивый десерт..."
Аўтары раяць есці такі хлеб на сняданак з джэмам і сырам рыкотай, або падаваць такі хлеб са смажанымі грыбамі і пашцетам (апошні варыянт пакаштуем на Вялікдзень).
Мы гэты хлеб елі на сняданак з тварожным сырам і свежыімі суніцамі...
Я вельмі люблю сыры, асабліва Бры. І люблю сыры з цвіллю, цвіллю высакароднай, як напісана на пакунках ад вытворцы :) Асабліва мне падабаюцца козія сыры з белай цвіллю. Падабаюцца таксама з блакітнай, больш насычанага смаку.
Сыры мы набываем, часцей за ўсё, у Вільні. У Акропалісе ёсць Максіма з шыкоўным выбарам сыроў. Можна ўзяць круглях і на 3,5 кг, і на 100 г. кавалак.
У мяне пры выбары сыроў два моманты:
1. Пах. Калі пах сыру мне падабаецца, то далей я чытаю пакунак сыру.
2. І вось калі на пакунку няма штучных дадаткаў, розных Е і кансервантаў, то сыр трапляе ў мой кошык, калі іначай, іду "нюхаць" далей :)
Вось свой бутэрброцік і прысыпла сырам з блакітнай цвіллю. Такі атрымаўся букет!!!
Сама брыёш мае глыбокі водар, які атрымаўся дзякуючы хатняму сметанковаму маслу і яйкам. Хоць брыёш і выглядае як булка (батон), водар мае хлебны. І жоўта-жоўты колер. Смак - трошкі з кіслінкай, трошкі салодка-саланаваты, мокры (хлеб добра прапечаны, але масла дае прыемную макрату).
І вось гэтая брыёш у спалучэнні са свежым тварожным сырам, у якога смак больш нейтральны, кісла-салодкай суніцай, якая мае прыемны пах ягады і з крошкамі салёнага церпкага сыру добра насычае раніцай, надымае настрой, дазваляе адчуць сябе ўтульна і прыемна на простай вясковай куханьцы дзесьці за пару тысяч км ад яе радзімы Францыі.
І не трэба рэстарацый і кавярняў, трэба толькі куханька і чалавек, для якога прыемна пекчы брыёш...
Смачных выходных!
No comments:
Post a Comment