Вітаю!
У нас сёння быў першы гром, першая вясёлка. І пасля дажду ўсё нібы ўздыхнула. Такое свежае паветра з водарам мокрай зямлі, травы і нейкіх кветак. Відаць, недзе паблізу зацвіло нейкае дрэва.
І птушкі маўчалі перад дажджом, а пасля можна было чуць такі разнастайны канцэрт, што сэрца хацела вырвацца і ляцець разам з птушкамі, вітаць кожны новы лісточак, кожную почачку, якая вось-вось стрэльне...
У нас каля хаты таксама былі жыхары, якія чакалі дождж. Новая кветка ў маім садку - шахматны рабчык. І вось яшчэ ўчора рабчык быў такім.
А сёння пасля дажджу раскрыўся, нібы абажур.
Блакітныя мускары. Такія прыгожыя кветкі, мне так хацелася мець іх каля хаты. І вось мары становяцца сапраўднымі :) Гэтыя кветкі вельмі міленька глядзяцца ў маленькіх шкляначках.
Жоўтыя нарцысы. Садзіла ўвосень 2013 г., а вось яны ўжо і цвітуць ўздож сцяжынкі.
З гіацынтамі ў мяне не было добрага сяброўства. І яны гінулі раней, так і не цвіўшы. А вось гэты цвіце, садзіла таксама восенню. І водар такі ад яго смачны, такі вясенні...
У нас сёння быў першы гром, першая вясёлка. І пасля дажду ўсё нібы ўздыхнула. Такое свежае паветра з водарам мокрай зямлі, травы і нейкіх кветак. Відаць, недзе паблізу зацвіло нейкае дрэва.
І птушкі маўчалі перад дажджом, а пасля можна было чуць такі разнастайны канцэрт, што сэрца хацела вырвацца і ляцець разам з птушкамі, вітаць кожны новы лісточак, кожную почачку, якая вось-вось стрэльне...
У нас каля хаты таксама былі жыхары, якія чакалі дождж. Новая кветка ў маім садку - шахматны рабчык. І вось яшчэ ўчора рабчык быў такім.
А сёння пасля дажджу раскрыўся, нібы абажур.
Блакітныя мускары. Такія прыгожыя кветкі, мне так хацелася мець іх каля хаты. І вось мары становяцца сапраўднымі :) Гэтыя кветкі вельмі міленька глядзяцца ў маленькіх шкляначках.
Жоўтыя нарцысы. Садзіла ўвосень 2013 г., а вось яны ўжо і цвітуць ўздож сцяжынкі.
З гіацынтамі ў мяне не было добрага сяброўства. І яны гінулі раней, так і не цвіўшы. А вось гэты цвіце, садзіла таксама восенню. І водар такі ад яго смачны, такі вясенні...
А вось што гэта такое, я ня ведаю. Падарылі ў мінулым годзе бацькі мужа. Кусцік вельмі прыгожы, змяняе колеры ад поры году.
І мой гонар - хатні лімон. Пра яго я пісала раней. І вось які ён ужо падрос :)
І выпусціў новыя галінкі, чатыры (4) галінкі з кветкамі. Я ня ведаю, што ён сабе думае, але прыдзецца абрываць кветкі як і папярэднія. Дрэўка яшчэ маленькае, не выгадуе столькі лімонаў, але такое прыткае, пускае і пускае кветкі :)
Ну вось такія ў нас навіны, паслясвяточныя :)
Цудоўнага настрою!
No comments:
Post a Comment