Вітаю!
Снег, невялічкі марозік, камфортны такі :) І прыгажосць навокал... Цуда, ці не так?!
А як прыгожа назіраць калі снег падае... павольна... танцуючы...
Сядзела бы і назірала ў вакно за ім. У гэты момант час нібы спыняецца, можна адчуць як пажылах працякаюць сакунды, хвіліны :) Як кожная пачынае і заканчвае сваё кола...
Гэта бясконцасць! Гавораць, беражыце сучаснае, жывіце ў ім, але яно такое хутка, яно толькі пачынаецца, адразу і заканчваецца. І здаецца, што вось ты толькі штосьці пачынаеш, ты можаш атрымаць асалоду ад гэтага... Але жыццё такое жорсткае, што ты не паспяваеш агледзецца, як падыходзіць час ізноў штосьці мяняць. А ты сядзіш і чакаеш, што вось-вось я пачну жыць, пачну сваё цяперашняе адчуваць і пражываць яго з задавальненнем, з беражлівасцю... Але гэта нерэальна насамрэч... Час ідзе хутчэй, чым мы заўважаем. І мы можам спыніцца толькі пад час зменаў прыроды :) Вось як цяпер. Мы можам спыніцца і адчуць жыццё, як яно ідзе вакол нас, унутры нас... Як яно спускаецца на зямлю ў выглядзе прыгажосці і хараства прыроды :)
Гэта сапраўднае цуда, што ў нас ёсць такая магчымасць, нават магчымасці :)
Таму не згубіце іх :) Жывіце сваё жыццё шчасліва і напоўнена!
Снежнага настрою і з'яўлення цуда ў жыцці!
No comments:
Post a Comment