David och Sofia

Вітаю!
Школа, у якой я цяпер вучуся, мае мастацкі накіранак. І людзі вакол вельмі творчыя :)
І гэты тыдзень, які заўтра развітаецца з намі, быў прысвечаны выставе аднаго мясцовага студэнта David. Ягоная дзяўчына Sofia вучыцца са мною разам, таму з іхняга дазволу выкладаю тут гэтыя фотаздымкі. Калі ласка :)

Чаму я ўвогуле вырашыла сюды штосьці выкласці з гэтых карцін: проста яны зусім іншыя, чым тыя, якія я магла бачыць у Беларусі. Яны насычаныя фарбамі, вялікай колькасцю фарбаў... І тут птушкі :)))))) Напэўна, каб не гэтыя птушкі, нічога бы не атрымалася :)

Але карціны гэтыя вельмі займальныя. Маюць вялікі памер. І калі глядзіш на іх, хочацца зразумець, куды якая крывая ідзе, чаму яна туды накіраваная, чаму тут так і так... Карацей, для мяне гэта неверагодная галаваломка...

Мне здаецца, што толькі так і можна паказаць сапраўднае жыццё, якое напоўненае нейкімі пустымі справамі, пытаннямі, але ўнутры гэтага клунку і жыве сапраўднасць, а ўсё астатняе - дапаўненне, якое стварае бачнасць і важкасць, часам упрыгожвае, часам замаруджвае... Але бяз гэтай, так скажам, пустой часткі, жыццё было бы не да канца напоўненым, магчыма камусьці не цікавым, таму што складана адразу знайсці сэнс і істнасць у жыцці.

Так і гэтыя карціны...

Гэты партрэт мне больш за ўсе спадабаўся... Але ж гэта складана вырашыць, таму што кожны твор асаблівы па-свойму. Але ж гэты - час мрояў, час спынення і абдумвання. Час, калі ўсё магчыма... Усё, што заўгодна, таму што менавіта ў такія моманты мы вырашаем сваё далейшае жыццё, выбіраем свой накірунак :)

У кожнага свая галактыка, свой нутраты свет... Гэта вельмі добра зразумела з гэтых твораў.

І самае прыемнае, што людзі не саромеюцца выражаць гэта тут :) Чаму і трэба павучыцца :)

Цудоўнага настрою :)

І прыгожых уражанняў!