Хэйсан-хопсан:)
Вось ідуць дні, заўтра ўжо будзе тыдзень, як я на новым месцы... Сказаць па праўдзе, здаецца, што ўжо вельмі даўно таўкуся тут. Але адначасова хачу прачнуцца ў сваім ложку ў Менску, такім неверагодным усё здаецца.
Жыццё ідзе вельмі спакойна, усё часцей і часцей замест беларускіх слоў у галаве круціцца словы іншай мовы, што вельмі радуе. Значыць усё ідзе добра :)
Сярод вучэбных турботаў знайшоўся перапынак для прыемных пакупак... Калі ласка!
Пра тое, як я сюды ехала, я распавяду асобна. Напэўна не ў бліжэйшы час, калі-небудзь... Гэта была смешная гісторыя :) Дык вось прыехала я з невялічкім багажом, у якім было каля 5,5 кг кніг, самае неабходнае з вопраткі і тэхніка. Але ў самае неабходнае не змясціўся посуд, але ён спратрэбіўся тут.
і гуся...
Я ня ведаю, як можна было прайсці проста і не забраць яго адзінокага адтуль :) Ён, бедны, нават сваю этыкетку з коштам згубіў, так і быў бы нікому не патрэбны. Але я яго выратавала! І цяпер у Менску сядзяць маленькія керамічныя курачкі, а тут са мною сядзіць гусь...
Прыгожы, праўда?!
Вось ідуць дні, заўтра ўжо будзе тыдзень, як я на новым месцы... Сказаць па праўдзе, здаецца, што ўжо вельмі даўно таўкуся тут. Але адначасова хачу прачнуцца ў сваім ложку ў Менску, такім неверагодным усё здаецца.
Жыццё ідзе вельмі спакойна, усё часцей і часцей замест беларускіх слоў у галаве круціцца словы іншай мовы, што вельмі радуе. Значыць усё ідзе добра :)
Сярод вучэбных турботаў знайшоўся перапынак для прыемных пакупак... Калі ласка!
Пра тое, як я сюды ехала, я распавяду асобна. Напэўна не ў бліжэйшы час, калі-небудзь... Гэта была смешная гісторыя :) Дык вось прыехала я з невялічкім багажом, у якім было каля 5,5 кг кніг, самае неабходнае з вопраткі і тэхніка. Але ў самае неабходнае не змясціўся посуд, але ён спратрэбіўся тут.
Вось шпацыруючы за прадуктамі патрапіла ў мясцовую антыкварную краму і за смешныя грошы набыла прыгожы кубак для гарбаты made in England, лыжачку, шклянку для сокаў...
і гуся...
Я ня ведаю, як можна было прайсці проста і не забраць яго адзінокага адтуль :) Ён, бедны, нават сваю этыкетку з коштам згубіў, так і быў бы нікому не патрэбны. Але я яго выратавала! І цяпер у Менску сядзяць маленькія керамічныя курачкі, а тут са мною сядзіць гусь...
Прыгожы, праўда?!
Прыемных пакупак і цудоўнага настрою :)
No comments:
Post a Comment