Турку, Фінляндыя

Вітаю-вітаю!
Так прыемна прачнуцца раней за мужа і заняць кампутар, таму што ёсць, што распавесці :)
А ты спі, родненькі, спі! :)
Маё невялічкае знаёмства з горадам Турку, Фінляндыя. Калі ласка!

Гэта было хутчэй не знаёмства, а матанне па крамах :) Таму што неабходна шмат што набыць, а часу на гэта ня вельмі шмат. Таму што як аказалася на справе, шведскай валодаюць нямногія, а мая ангельская дазваляе толькі разумець, а не пытаць штосьці. Але гэты мінус у маёй біяграфіі я ў хуткім часе выкрэслю... спадзяюся :)

Першым па плане была крама "Экаторі". Гэта крама сэканд-хэнд. Сказаць па праўдзе, я ўпершыню патрапіла ў такую шыкоўную краму, дзе можна было знайсці ўсё ад відэльца да мэблі і трэнажораў.

 

Яшчэ на вучобе ў Швецыі я часта заходзіла ў мясцовую падобную краму, таму што можна знайсці прыгожы рарытэтны посуд, прыгожыя шклянкі з крышталю за 1-2 эўра. Таму трэба было ўсё пагледзець сваімі вачыма. У выніку мы наведалі тры такіх крамы. Адна была напоўнена антыкварнай мэбляю. Выглядае шыкоўна! Каштуе столькі ж :) Але вельмі цікава, таму што крамы не пустуюць, пакупнікоў было шмат.

У выніку набылі добрую чугунную патэльню на аладкі. Як-небудзь пакажу. 

Што мяне яшчэ захапіла ў гэтых крамах, дык гэта прагравальнікі для пластынак і самі пластынкі. І старыя скураныя чамаданы, якія выглядаюць як новыя і каштуюць 10 эўра. Шкада толькі, што падарожжы на бліжэйшы час скончыліся :) 

 

Побач з адной з крамаў была квяточная крама. Ды такая агромністая! І такі выбар кветак, дрэўцаў і розных кустоў, нават з ягадамі і яблыкамі на іх. Карацей, штосьці падобнае я бачыла толькі ў Галандыі. 

Там набылі куст інжыру :) Усё ж нашае свята заўтра :) Таму муж сказаў, выбірай, што хочаш. А што я магу хацець акрамя кветак і хатніх раслін: толькі іх :) Таму цяпер у нас ёсць свой інжыр. Спадзяюся, што ўраджай таксама будзе. 

 

Пакаёвых кветак быля ня вельмі шмат. Але былі шыкоўныя гібіскусы, архідэі... Ды і кошты на іх таксама шыкоўныя 0_о 

Але ў іх бок нават глядзець не хацелася, таму што ўся вуліца была застаўлена асеннімі хрызантэмамі, астрамі ў вялізных гаршках усяго па 5-6 эўра. Але я разумею, што іх толькі на месяц-два хопіць, а затым яны проста знікнуць, засохнуць... Але прыгожыя, вельмі прыгожыя ахапкі кветак :)

 

Затым нашая дарога ляжала праз кірмашы. Тут ёсць кірмаш, дзе людзі прадаюць ураджай са сваіх фермаў-гаспадарак: там і памідоры, і гуркі, і розныя ягады-грыбы, і зёлкі, і садавіна. Кошты часта можна сустрэць таннейшыя, чым у прадуктовых крамах горада.

 

Я была там першы раз, дык мы проста прабегліся і пагледзелі, таму што далей планавалі ездзіць па горадзе. Набылі толькі бананы, каб было чым перакусіць. Але там такія водары суніц-малін! О, гэта проста рай быў :) І самае галоўнае, што гэта былі мясцовыя ягады.

 

Побач са звычайнымі людзьмі былі і вялікія латкі з мясцовымі ягадамі-садавінай-гароднінай і замежнымі. Часцей гішпанскімі нектарынамі-персікамі-кавунамі. Сустракаліся спелыя і, як аказалася, вельмі салодкія бананы. Таму гэтае месца я наведаю не адзін раз яшчэ :)

Побач з гэтай гандлёвай плошчаю месціцца таксама і кірмаш у будынку, які ўжо шмат год займае гэтае месца. 

Там можна знайсці розныя мясцовыя дэлікатэсы, мяса, рыбу, сыры, экалагічную садавіну-гародніну, розныя прыправы-гарбату-каву, розныя гатункі хлеба і печыва. І канешне шмат розных рэстаранчыкаў...

Адзін рэстаранчык быў падобны да вагану ў цягніку: паліцы, вокны, нават дзе-нідзе ляжалі чамаданчыкі :) Я пасаромелася фатаграфаваць, таму што там усе месцы былі занятыя, людзі елі свае луншы :))

Сыроў больш было толькі ў Францыі :) Вельмі добры выбар!

А ў адной з экалагічных крамаў сустрэліся вось такія макарончыкі-зебры...

І вось такая прыгажосць у пастэльных адценнях :) А што, ежа павінна быць ня толькі смачнай, але і прыгожай!

Так як гэты кірмаш месціцца тут ужо доўгі час, ёсць і невялічкая вітрына са старымі таварамі. Нібы музей. Сказаць па праўдзе, кожны сэканд-хэнд быў падобны таксама на музеі барахла 60-80 гг. Штосьці яшчэ старэйшае :) Але ж вельмі цікава!

Асабліва мне запомніліся гэтыя бутэлькі :) Столькі шмат і столькі розных я ніколі не сустракала, колькі пад час гэтага невялічкага падарожжа.

А, яшчэ побач з адкрытым кірмашом месцяцца шмат розных гандлёвых цэнтраў. У адным з іх вельмі цудоўная крама з тканінамі... Гэта проста не перадаць словамі, колькі іх там! Я нават не глядзела нічога, набыла 4 гузіка і бегам адтуль, таму што спыніцца там можна не на адну гадзіну :)))
Дык вось там месціцца вялікая вітрына-выстаўка са старымі касамі і рознымі паперамі, якія выкарыстоўваліся пад час продажаў. Вельмі цікава было пагледзець. Асабліва прыгожым было пісьмо на гэтых паперах. Такія літары, такія почыркі! Карацей, пагледзець вельмі цікава!

 

Ну што ж, цудоўнага дню і хуткай пятніцы!

А заўтра выходныя!!! ( танцуючы смайлік :)

Кабачкi... мае смачныя кабачкi...

Дзень добры,  панове!

Працяг кабачковай трансляцыi :)

Учора што я, што муж хадзiлi як два кабачкi. Так смачна i  сытна было!

Снедать сягодня селi толькi а 12 гадзiне.

Таму запрашаю на сняданак! Слiвовы пiрог. 

Усё вельмi проста: стерцi кабачок i моркву, аўсянку змалоць з горсткай якiх-небудзь гарэхаў - 300 мл прыблiзна атрымалася (я выкарыстоўвала мельнiчку для кавы). Усё змяшаць, дадаць яйка, лыжку мёду  i лыжку масла. Я дадавала какосавае, думаю, што са сметанковым будзе смачней.
Замясiць цеста. Выкласцi ў форму.
Слiвы разрэзаць на дзве часткi i выкласцi зверху, трошкi ўдавiць у цеста.
Пекчы каля 30 хвiлiн пры 180°С.
Затым можна пасыпаць цукровай пудрай або тоўчанымi гарэхамi.
Для мяне атрымаўся такi прыемны саладкаваты смак. Думаю, што гэта морква так дапамагла:)

Ну вось ужо другi раз спрабую распавесцi пра кабачкi, а атрымлiваецца морква:)
А ў тыя днi, калi не кабачкi, то вось такi наш сняданак: цэйлонская гарбата з лiмонам i мёдам, мюслi з кефiрам i сушанымi малiнамi-чарнiцамi. На свежыя, якiя тут каштуюць па 6-7 эўраз за лiтар, шкада грошай 😂😂😂😂😂

Ну што, свежай чарнiчкi, смачных сняданкаў i 

Цудоўнага настрою!

А да нас ужо восень прыйшла...

Адзiн кабачковы дзень

Ну што ж, вiтаю!

Так доўга не было ў мяне магчымасці спакойна сесці каля манітору і штосьці пісаць. Мне вельмі падабаецца рабіць фотаздымкі, а потым пад іх падбіраць словы і распавядаць гісторыі. Шмат што хочацца сказаць, але яшчэ больш пра што хочацца змаўчаць. І вось сяджу я і рвуся паміж тым, каб проста распавесці, што на душы, і тым, каб расказаць просты рэцэпт гатавання кабачкоў... Думаю, што кабачкі перамогуць :)

Сказаць па праўдзе, асаблівага тут нічога няма: гародніна запечаная ў духоўцы з лыжкай алею і каменчыкамі марской солі, а як соўс выкарыстала нейкі кісламалочны мясцовы прадукт замест смятаны з часнаком і лыжкай тварожнага сыру.
Чамусьці часцей я сустракаю, што людзі гатуюць бульбу: вараць, смажаць, запякаюць, таўкуць у пюрэ. Кабачкі там сям трапляюць, часцей у вяглядзе ікры, леча, проста смажаных кавалкаў. Хтосьці гатуе аладкі з іх. А вось морква ідзе толькі на салату, у суп... Ну дзякуючы замежным сайтам шмат хто гатуе салодкія пірагі з яе... І ўсё, больш нічога цікава...
А я вось узяла і запякла яе разам з зоркамі кухні :))) калі можна так назваць бульбу і кабачкі. І самае цікавае, што морква прышлася мне больш да спадобы. Такі прыемны сакавіты, трошкі салодкі смак. Структура больш цвёрдая, чым у печаных бульбы ці кабачка, але ад гэтага толькі цікавей яе есці...
У нашай сям'і шмат гатуецца бульбы ў розных варыянтах. Тыя, хто чытае блог даўно, ведаюць, што дранікі - галоўная страва майго мужа.
А вось мне складана сказаць, што я больш за ўсё люблю з ежы. Мне здаецца, што такіх страў вельмі шмат і каб сказаць, што вось толькі гэта ці гэта адназначна я не магу. Але вось морква падабаецца мне больш і больш.

Цяпер мы знаходзімся ў стадыі жорсткай эканоміі і гародніна-садавіна, якая каштуе менш за 1 эўра або 1 эўра, наш выратунак :)))) І на гэтым тыдні такім аказаўся кабачок. Гэтыя кабачкі я ўжо запякала з капустай, з бульбай, зрабіла пірог са слівамі... У плянах суп і паста і яшчэ шмат чаго... У мяне такое адчуванне, што хутка я стану падобнай на гэтыя кабачкі :) А яны не заканчваюцца :) Хоць бы морква ці чырвоныя бурачкі сталі таннейшымі ў краме :)

Ну вось хацела распавесці, як мы цэлы дзень адныя кабачкі заядаем іншымі кабачкамі, а атрымаўся аповед пра моркву :) Магчыма, калі морква надакучыць, напішу пра што-небудзь іншае :)

Цудоўнага дню і смачных страў,

таму што яны - галоўны кіроўца настрою :)

Калі смачненька, тады і навокал усё ладненька, а мне сёння вельмі смачненька :)

Брусэль - убачыць, але не атрымаць асалоды...

Вітаю-вітаю!
Працягваючы аповед пра падарожжы, распавяду пра Брусэль, які мы наведалі праездам :)
Але асаблівага захаплення ад гораду, нажаль, не атрымалі. І вось я сяджу цяпер, на гадзінніку палова трэцяй ночы і спрабую пісаць... Але сказаць па праўдзе нічога ня хочацца пісаць пра гэты горад, такі ён быў ня вельмі прыемны, а пра непрыемная і пісаць ня хочацца. Таму толькі фотаздымкі і дзе-нідзе пара літар :)
Калі ласка, Брусэль, Бельгія.

Горад сустрэў нас шэранню і даждом, забастоўкай працаўнікоў чыгункі і чамусьці горамі смецця. Карацей, не задалося адразу...

Яшчэ ні водзін горад, які мы наведвалі, не выклікаў такіх непрыемных уражанняў.

Але ўсё ж такі мы пайшлі гуляць па ім і шукаць знакамітыя бельгійскія вафлі :)

  

Сам горад шматнацыянальны. Раён, у якім у нас была кватэра, быў побач з цэнтрам, але па дарозе да знакамітага хлопчыка, які пісае :))) нам трэба было прайсці па вуліцы, якая нагадвала адзін з гарадоў Усходу. Там ішоў такі гандаль!!! Гэта проста не вуліцы, а сапраўдны кірмаш:)

 

Сувеніры з хлопчыкам, які пісае :)

Копія хлопчыка з шакаладу і павялічаная ў некалькі разоў.
Сам жа хлопчык стаяў, апрануты ў нейкую незразумелую вопратку, але яго я, нажаль, не сфатаграфавала...

А вось вафлi выратавалi падарожжа :)

Два месяцы праляжала гэтае паведамленне... магчыма я што-небудзь памяняла бы, але гэта так нязручна :))) таму пакiдаю так як ёсць :)

Добрага настрою i цудоўнага дню!