Пра мастака, або ўражанні дню (чацвер, лістапад-06-2014)

Вітаю-вітаю!
Вось ужо новы тыдзень, а я яшчэ ня скончыла распавядаць пра чацвер :) Чамусьці ён атрымаўся вельмі багатым на падзеі і рашэнні. Спадзяюся, што апошнія будуць правільнымі...
Але сёння хачу распавесці пра цудоўнага мастака Шыбнёва Аляксандра Яўгенавіча, чые карціны мне давялося ўбачыць у Нацыянальным мастацкім музеі на вул. Леніна, 20 у Менску.

...

Шыбнёў А.Я. 1962

Пастух. 1994

Дошка, тэмпера

Карціны мне вельмі спадабаліся. Па фотаздымках ня вельмі бачная тая глыбіня, што напаўняе іх. Шкада, але мой фотаапарат здольны рабіць якасныя фотаздымкі толькі ў сонечныя дні JІ толькі на вуліцы, ну ў асноўным.

Але цяпер не пра гэта…Карціны…

...

Шыбнёў А.Я. 1962

Ярлычок у музеі ня сфоткала, але назва была, здаецца, Рыба.

...

Карціны прыцягваюць увагу адразу. Я толькі заўважыла цікавыя колеры, пачала падыходзіць да іх… І з кожным крокам перад мною адкрываўся ўсё большы сэнс гэтых твораў. Новыя "міры", але адзін Сусвет...

Шыбнёў А.Я. 1962

Сон. 1993

Дошка, тэмпера

...

І кожны з іх па свойму захапляе, дорыць штосьці роднае, штосьці такое, што жыве ўнутры. Кожная дэталь нібы знаёмая, нібы гэта сымвал, які для ўсіх людзей аднолькавы, для ўсіх мае адзін сэнс... Але ўсё ж розны, як і розныя мы з Вамі...

Шыбнёў А.Я. 1962

Трубач. 1997

Дошка, тэмпера

...

Мяккія колеры, гарманічныя, назвы простыя, але іх нібы і так ведаў, здагадваўся пра тое, што хацеў сказаць мастак.

Карціны нясуць у сабе сэнс самых галоўных каштоўнасцей, самага дарагога, што можа быць у шчырага чалавека, у сапраўднага Чалавека...

Шыбнёў А.Я. 1962

Вярба. 1993

Вялікдзень. 1993

Дошка, тэмпера

...

Мяне вельмі здзівілі гэтыя карціны… Вельмі ўразілі…

Я шкадую, што ў мяне было мала часу, каб пагледзець іх. Але ў мяне годы на тое, каб аналізаваць тое, што я ўбачыла, адчула... Тое, што атрымала і зразумела, што яшчэ зразумею...

Шыбнёў А.Я. 1962

Мужчына і жанчына. 2010

Дошка, тэмпера

І вось гляджу я на фотаздымкі, унутры пачынае станавіцца цёпла і ўтульна ад іх, нейкі супакой і лад пачынаюць авалодваць мною…

Пачынае вырысоўвацца баланс у жыцці, мэтах, марах. Пачынаю разумець, што сапраўды патрэбна і для чаго. І на самай справе патрэбна зусім ня многа. Патрэбны толькі тыя ісціны, якія адлюстраваныя на гэтых карцінах, якія жывуць у гэтых "мірах", у гэтым нашым Сусвеце...

Вось такія мае ўражанні, думкі. А наперадзе яшчэ адзін аповед пра Слуцкія паясы :)

Сапраўды, чацвер атрымаўся вельмі багатым на ўражанні :)

Цудоўнага настрою і прыемных уражанняў :)