Пра нявесту, або ўражанні дню (серада, лістапад-26-2014)

Вітаю-вітаю!
У нашага Тора з'явілася сяброўка, будучая нявеста - Лайма, аўчарка+чао-чао. Такая смяшлівая і па-сапраўднаму жаноцкая...

Лайма - сабака нашых бацькоў. Але час ад часу яна гасцюе ў нас. І Тор такому госцю вельмі рады. І Лайма радая, што з'яўляецца ў яе такі вялікі і цёплы сябар.

Яны разам спяць ноччу ў вялікай будцы. Разам ядуць, разам гуляюць. Тору весялей, і Лайме весялей. Напэўна, адзінота збліжае...

Спачатку Лайма баялася Тора, таму што ён такі вялікі і мог не спецыяльна то наступіць на яе, то піхнуць. Але цяпер Лайма трошкі падрасла...

І зразумела, што яна ж дзяўчынка, яна можа ўсё, што захоча зрабіць з Торам. І за хвост схопіць зубамі, і тады Тор цягне яе на хвасце, і костку яна адбярэ, і ў даганялкі кліча гуляць...

І Торушка толькі рады такому сяброўству :)

Так, дзяўчынкі, яны такія...

Цеплыні і сяброўства :)

Хатні хлеб з маслам з грэцкіх гарэхаў, або мясцовы сняданак суботы

Вітаю!
Так хутка праходзяць дні, што не паспяваю сачыць за імі. Здавалася бы, што толькі-толькі скончылася лета, а вось да нас ужо завітаў першы сняжок. Ды так настойліва, што апрануў наваколле ў прыгожую белую вопратку :)
І калі, як не ў такія марозна-белыя дзянькі хочацца цёплага і тлустага, але і карыснага для здароўя сняданку?!
Вось таму і прапаноўваю на сняданак хатні хлеб, масла з грэцкіх гарэхаў, варэнне з брусніц і гарачы кампот з чорных парэчак. Эх, такія водары, такія смакі, шкада, што сняданак так хутка скончыўся :)

Мне на тыдні прыйшлося шмат пападарожнічаць па розных установах, таму і выпала з блогу. Адным такім месцам, якое затрымала мяне на некалькі дзён, быў раённы шпіталь, дзе мне трэба было ўзяць даведку аб стане здароўя. Дык вось аказалася, што ў мяне гемаглабін ніжэй нормы, 107. І за тры дні мне трэба было падняць яго. Як? У дапамогу сеціва, шмат розных рэцэптаў. Я выбрала простыя: гранат - 3 шт у дзень, амаль кожную гадзіну ела па некалькі зярнят (язык яшчэ памятае :), зялёная грэчка са смажанай гавяжай пячонкай, грэцкія гарэхі...

І праз тры дні такой дыеты гемаглабін стаў 115, даведку падпісалі, але сказалі працягваць падымаць да нормы.

Дык вось пра гарэхі, з'ела іх за гэтыя дні каля 1 кг. Ну проста так ня вельмі шмат і з'ясі гэтых гарэхаў. Таму вырашыла зрабіць масла... І такое яно смачнае атрымалася, такі пах, такі смак. Словамі не перадаць, гэта трэба толькі пакаштаваць.

І робіцца вельмі проста, але на сняданак вельмі добра атрымліваецца, тлуста і добра насычае. І галава працуе добра.

Што і як:

• гарэхі - любая вага, якую хочацца. Можна браць і гарэхі розных гатункаў, і нейкі адзін. Я рабіла адзін раз з грэцкіх гарэхаў, другі  - з арахісу з шакаладам;
• гарэхі трэба пасмажыць на патэльні, пастаянна варочаючы лыжкай, хвілін 7-10 на сярэднім агні. Або ў духоўцы пры 180 градусах С хвілін 10-15;
• калі рабіць з шакаладам, то трэба адразу перакласці ў міску і дадаць шакалад у гарачыя гарэхі, і змалоць блэндэрам. Шакалад дасць неабходную вільгаць гарэхам, і гарэхі хутка змелюцца ў масляную масу. І не спатрэбіцца дадаваць алей. Але такое масла больш цяжка мазаць на хлеб, атрымліваецца не такім мяккім, як проста з гарэхаў;
• калі без шакаладу, то можна таксама адразу гарачымі малоць. Але праз пару хвілін, як пачалі малоць, неабходна дадаць 1 ст.л. алею, я дадавала алей з ільну;

• вось так выглядаюць грэцкія гарэхі, калі малоць іх 5-7 хвілін;
• калі атрымліваецца вельмі сухая маса, то можна дадаць яшчэ 1 ст.л. алею.

 

Нам з мужам вельмі падабаецца намазваць гэтае масла на хлеб, затым на масла мазаць варэнне, і снедаць так з гарачым кампотам або гарбатай...

І вось тут самае галоўнае ведаць меру, таму што пасля пары такіх канапак есці не захочацца да вечара :)

Вельмі прыемна, што з усяго, што ў нас на сняданак сёння, куплены толькі гарэхі, мука, цукар і соль :) Але як смачна!

Вітамін і цудоўнага настрою ў прыгожыя марозныя вечары!

Птушачка прыляцела, або ўражанні дню (серада, лістапад-12-2014)

Вітаю-вітаю!

Пасялілася ў нас новая птушачка, але ня ў новым курніку, а ў хаце, на сцяне...

Такая маленькая птушачка, нібы жывая. Глядзіш на яе, і здаецца, што вось-вось пабяжыць...

Не магу сказаць, чым выклікана мая любоў да птаства, але яна ёсць, і яна вельмі моцная. Мне падабаюцца вышытыя матывы, мне падабаюцца статуэткі ў выглядзе птушак, і мне вельмі да спадобы жывое птаства: куры, качкі, гусі, лясныя птушкі, дэкаратыўныя птушкі... А вось чаму так, не магу сказаць :)

Вось і гэтую птушачку толькі ўбачыла, адразу захацела вышыць і пасяліць у сябе. І вышылася яна за некалькі гадзін.

Мастак: Мэт Сьюэл

Дызайн: Алеся Кіскіна

Нітачкі Anchor.

Аформіла ў пяльцы. 

Стужка таксама з нашай крамы www.kvietachka.by

А вось так птушачка выглядала ў часопісе "Вышываю крыжыкам" 11/2013:)

Шэры лён мне падабаецца больш, больш натуральны, сапраўдны.

Прыемнага вышываня і цудоўнага настрою! 

Восенькія цёмныя вечары спецыяльна створаны для гэтага :)

Пра мастака, або ўражанні дню (чацвер, лістапад-06-2014)

Вітаю-вітаю!
Вось ужо новы тыдзень, а я яшчэ ня скончыла распавядаць пра чацвер :) Чамусьці ён атрымаўся вельмі багатым на падзеі і рашэнні. Спадзяюся, што апошнія будуць правільнымі...
Але сёння хачу распавесці пра цудоўнага мастака Шыбнёва Аляксандра Яўгенавіча, чые карціны мне давялося ўбачыць у Нацыянальным мастацкім музеі на вул. Леніна, 20 у Менску.

...

Шыбнёў А.Я. 1962

Пастух. 1994

Дошка, тэмпера

Карціны мне вельмі спадабаліся. Па фотаздымках ня вельмі бачная тая глыбіня, што напаўняе іх. Шкада, але мой фотаапарат здольны рабіць якасныя фотаздымкі толькі ў сонечныя дні JІ толькі на вуліцы, ну ў асноўным.

Але цяпер не пра гэта…Карціны…

...

Шыбнёў А.Я. 1962

Ярлычок у музеі ня сфоткала, але назва была, здаецца, Рыба.

...

Карціны прыцягваюць увагу адразу. Я толькі заўважыла цікавыя колеры, пачала падыходзіць да іх… І з кожным крокам перад мною адкрываўся ўсё большы сэнс гэтых твораў. Новыя "міры", але адзін Сусвет...

Шыбнёў А.Я. 1962

Сон. 1993

Дошка, тэмпера

...

І кожны з іх па свойму захапляе, дорыць штосьці роднае, штосьці такое, што жыве ўнутры. Кожная дэталь нібы знаёмая, нібы гэта сымвал, які для ўсіх людзей аднолькавы, для ўсіх мае адзін сэнс... Але ўсё ж розны, як і розныя мы з Вамі...

Шыбнёў А.Я. 1962

Трубач. 1997

Дошка, тэмпера

...

Мяккія колеры, гарманічныя, назвы простыя, але іх нібы і так ведаў, здагадваўся пра тое, што хацеў сказаць мастак.

Карціны нясуць у сабе сэнс самых галоўных каштоўнасцей, самага дарагога, што можа быць у шчырага чалавека, у сапраўднага Чалавека...

Шыбнёў А.Я. 1962

Вярба. 1993

Вялікдзень. 1993

Дошка, тэмпера

...

Мяне вельмі здзівілі гэтыя карціны… Вельмі ўразілі…

Я шкадую, што ў мяне было мала часу, каб пагледзець іх. Але ў мяне годы на тое, каб аналізаваць тое, што я ўбачыла, адчула... Тое, што атрымала і зразумела, што яшчэ зразумею...

Шыбнёў А.Я. 1962

Мужчына і жанчына. 2010

Дошка, тэмпера

І вось гляджу я на фотаздымкі, унутры пачынае станавіцца цёпла і ўтульна ад іх, нейкі супакой і лад пачынаюць авалодваць мною…

Пачынае вырысоўвацца баланс у жыцці, мэтах, марах. Пачынаю разумець, што сапраўды патрэбна і для чаго. І на самай справе патрэбна зусім ня многа. Патрэбны толькі тыя ісціны, якія адлюстраваныя на гэтых карцінах, якія жывуць у гэтых "мірах", у гэтым нашым Сусвеце...

Вось такія мае ўражанні, думкі. А наперадзе яшчэ адзін аповед пра Слуцкія паясы :)

Сапраўды, чацвер атрымаўся вельмі багатым на ўражанні :)

Цудоўнага настрою і прыемных уражанняў :)

Выстава архідэй у Менску. Частка 2.

Вітаю!
Сёння працягваю паказваць фотаздымкі майго маленькага падарожжа ў Менск.
Дакладней яшчэ некалькі фотаздымкаў архідэй з выставы ў Батанічным садзе...
Прыемна, што такія мерапрыемствы праводзяцца, а яшчэ прыемней бываць на іх :)
Таму запрашаю!

Асноўная частка фотаздымкаў усё ж закачалася ўчора. А сёння паказваю фотаздымкі тых архідэй, што мне больш за ўсё спадабаліся :)

Квяточнага настрою і лёгкага працоўнага тыдню :)

Выстава архідэй у Менску, або ўражанні дню (чацвер, лістапад-06-2014). Частка першая

Вітаю!

Вось ужо другі дзень спрабую закачаць фотаздымкі ў блог, каб падзяліцца ўражаннямі і прыгажосцю выставы архідэй, якая праходзіць у Менску 6-9 лістапада.

Але такі ў нас "цудоўны" інтэрнэт, што нават навіны складана чытаць, ня тое, што фотаздымкі закачваць.

Таму буду ў двух частках пра архідэі, і асобна пра выставу слуцкіх паясоў, якая пачалася ў Нацыянальным мастацкім музеі на вул. Леніна, 20.

Канешне, чакала я ад выставы большага. Але ўжо як ёсць: вельмі шмат было архідэй проста на продаж. Гэта звычайныя архідэі, якія можна ўбачыць у квяточных крамах. Магчыма, у "Акропалісе" Вільні больш розных гатункаў, чым было тут...



Але было прыемна пахадзіць, пагледзець.
Быў стэнд з архідэямі з прывавтных калекцый. Адзінае, што ў ім не спадабалася, гэта як ён быў аформлены. Некаторыя архідэі былі на такой вышыні, што нармальна разгледзець кветку было не магчыма.

Вось гэтая белая з кропелькамі архідэйка спадабалася мне больш за ўсё!

Ну і проста фотаздымкі тых кветак, што зацікавілі...

Пра сняданак пісаць ня буду :) Кветкі і толькі кветкі на гэтым тыдні :)

Цудоўнага суботняга вечару!

Бульба з капустай, або мясцовы сняданак суботы

Вітаю-вітаю!

Чым большы холад на вуліцы, тым больш тлустая ежа чакае нас на сняданак. Нават Тор есці просіць часцей, чым звычайна. Неяк трэба грэцца!

І адзінае, што нагадвае пра прыгажосць і лета, гэта кветачка Streptocarpus. Стварае добры настрой і дорыць нейкі нутраны супакой:) Здаецца мне, што гэта будзе новым захапленнем...

Але ж вернемся да сняданку: у нашым меню сёння тоўчаная бульба і печаная з грыбамі, квашанай капустай і суп з курыцай і фасоллю. Ну і хатні хлеб, як жа бяз гэтага.

Такая бульба мне вельмі падабаецца, гэта таксама смак дзяцінства. Мама вельмі часта запякала ў печы тоўчаную бульбу (пюрэ варанай бульбы) са смажанай цыбулькай і шкваркамі. Як гэта было смачна! Цыбулька была мяккай і нейкай нават салодкай. І корка зверху была самай смачнай, трошкі хрумсцела...

Рабіць вельмі проста:

- зварыць бульбу;

- патаўчы бульбу, дадаўшы малака і сметанковага масла. Можна дадаць мяккі тварожны сыр "Натура";

- асобна на патэльні патушыць грыбы з цыбулькай і смятанай;

- у глыбокую форму для запякання выкласці слой тоўчанай бульбы, затым грыбы, затым ізноў бульбу. Зверху можна пасыпаць цертым сырам. Я звычайна выкарыстоўваю літоўскі сыр "Джугас". І пекчы пры 180 градусах С каля 20-30 хвілін.

І можна снедаць, абавязкова з квашанай капустай :) 

Нават калі халодная, такая бульба вельмі-вельмі смачная!

Суп з курыцай і фасоллю (абавязкова гарачае, каб сагрэцца, бо ў хаце раніцай вельмі халадно. Печ астыла, пол студзёны, і пакуль печ нагрэецца, то суп ужо сагрэе і нутро, і душу :):

- з вечару замочваю фасолю ў вадзе, каб набрыняла;

- вару булён з хатняй курыцы (тушкі смалім звычайна на адкрытым агні, таму і булёны потым маюць прыемны пах нібы вэнджанага мяса), цыбулі, морквы, лаўра і чорнага перца;

- працэджваю булён, аддзяляю мяса ад костак (косткі Тору і Рысіку, вараная морква і цыбуля курам);

- у булёне вару фасолю. Асобна ў духоўцы запякаю бульбу "ў кашулі" (муньдзіры), перабіраю, рэжу на кавалкі і дадаю ў суп, калі фасоля ўжо звараная. Так для мяне атрымліваецца і хутчэй, і смачней;

- адразу ж за бульбай дадаю цыбулю, цертую моркву і вару яшчэ хвілін 15-20.

І такі добры супчык атрымаўся, самае тое для галоднай-халоднай суботы :)

Бульба з квашанай капустай вельмі-вельмі смачная... Галоўнае сачыць, каб не пераесці, бо тады не да працы будзе :)

Капусты наквасілі 35 л, але гэта проста кропля ў моры. Адчуваю, што хутка ізноў трэба квасіць :) Мы з мужам капусту вельмі любім. І вельмі смачная яна з ільняным алеем і свежай цыбулькай. І карысна, і натуральна!

І вельмі смачны суп атрымліваецца з такой капусты, кіслы, з прыемным водарам.

Карацей, капустныя мы людзі!

Лёгкага працоўнага тыдню і смачнай капусты :)